เทพแห่งดวงดาว

ดวงดาวบนท้องฟ้ายามค่ำคืนนั้นบางครั้งช่างสวยงามจนบางครั้งหลายคนอยากจับจองเป็นเจ้าของเสียเอง บ้างเห็นเป็นสิ่งที่น่าโรแมนติกยามอยู่ด้วยกันกับคนรักเพียงลำพังท่ามกลางบรรยากาศที่อบอวลไปด้วยสิ่งที่ดีงาม บ้างน่าศึกษาเรื่องการเกิดและการดับจนมาเป็นโลกให้เราได้เดินเหยียบอย่างสุขใจเช่นทุกวันนี้  และน่าอธิษฐานยิ่งเมื่อเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้เกิดการสูญเสียสิ่งที่สำคัญในชีวิต  หลากหลายเรื่องราวในอดีตทั้งอุบัติเหตุและโศกนาฏกรรมที่ยังเป็นเงื่อนงำที่พยายามค้นหามาโดยตลอดแต่ก็ไม่เคยมีใครพบคำตอบที่แน่ชัดสักครั้ง มีแต่การคาดเดาไปต่างๆนานาถึงเรื่องที่เคยเกิดขึ้น  แต่หารู้ไม่ว่าการคาดเดาที่บ่งบอกว่าเรื่องนั้นเกิดขึ้นโดยเทพเป็นผู้สร้างนั้นใกล้เค้าความจริงมากเหลือเกิน

ยามค่ำคืนในวันแรกที่โลกถือกำเนิดขึ้นนั้น ท่ามกลางดาวดวงจ้อยหลายดวงบนผืนฟ้า ปรากฏดาวที่สุกสว่างที่สุดทั้งสิบดวง ไม่ใช่กลุ่มดาวรูปสัตว์ ไม่ใช่กลุ่มดาวนักษัตริย์12ราศีหรืออะไรที่อยู่ในตำนานที่มนุษย์เล่าขาน แต่เป็นดาว9ดวงที่ล้อมวงกันและดาว1ดวงที่อยู่ตรงกลางนั้น  เรื่องที่เกิดขึ้นนั้นนานมากจึงไม่อาจทราบได้ถึงทิศและบริเวณที่เกิด  การประชุมของเหล่าทวยเทพทั้งสิบได้เริ่มขึ้น ณ เวลานั้นเอง เวลาที่โลกถือกำเนิดขึ้น ก่อนที่สิ่งทั้งหลายจะเกิดขึ้นบนโลกซึ่งเรียกกันว่า”เทพแห่งดวงดาว”  ทั้งนี้เหล่าเทพทั้งสิบไม่มีใครเป็นผู้นำ ทุกคนคือดวงดาวที่ถูกระบุเป็นหมายเลข  โดยดาวที่ล้อมรอบนั้นดาวดวงที่ในทิศ12นาฬิกาจะเป็นดาวหมายเลข1นับวนจากขวาไปซ้ายจนครบทั้ง9 ดาวดวงตรงกลางนั้นหาใช่ดาวหมายเลขที่10ไม่  ดาวดวงนั้นเรียกแทนตัวว่า”ดาวหมายเลข0”

“ในที่สุดก็ถือกำเนิดขึ้นจนได้ ดาวดวงที่3ในระบบสุริยะจักรวาล”  ดาวหมายเลข0กล่าวขึ้น ณ ที่ประชุมเหล่าเทพ

“เขตการรับผิดชอบของเรานี่นะ คงต้องคอยดูสิ่งที่เกิดขึ้นบนโลกต่อไปอีกหน่อย” ดาวหมายเลข1บอกในที่ประชุมอย่างเนือยๆ ราวกับว่าไม่สนใจเรื่องที่จะเกิดขึ้นบนโลกเลย

“ปากอย่าง ใจอย่างเหมือนเคย ให้ตายสิทำไมฉันต้องมาอยู่ใกล้แกในที่ประชุมด้วย ไม่เข้าใจจริงๆเล้ย” ดาวหมายเลข2บอกเชิงทำท่ารังเกียจดาวหมายเลข1

“เอาน่าๆ ถึงยังไงก็มาถึงกันแล้ว แล้วนี่ก็เป็นวันแรกที่เราจะเตรียมตัวเริ่มงานกันด้วยนี่นะ” คำพูดที่กล่าวขึ้น ใบหน้าที่เปี่ยมด้วยความสุขของดาวหมายเลข3ทำให้ความร้อนในจิตใจของเหล่าเทพดวงดาวหายไปได้เสมอ

“สิ่งที่เกิดขึ้นต่อจากนี้สิ น่าห่วงยิ่งกว่า อีก2,500ล้านปีต่อจากนี้ เรื่องน่าปวดหัวจะตามมา”  เสียงอันก้องกังวานของดาวหมายเลข4เอ่ยขึ้นในที่ประชุมพร้อมสีหน้าที่เคร่งเครียด

“ฮะ ๆ ดูเหมือนเราจะรู้ได้อย่างนึงแล้วว่าเราจะต้องรับมือกับอะไรน่ะ” ดาวหมายเลข5 เทพผู้มีความหรรษาอยู่ตลอดเวลาพูดพลางหัวเราะพลาง

“ใช่ๆ แล้วเราก็รู้ว่าอย่างน้อยก็มีคนที่มีความสุขได้ตลอดแม้จะรู้ว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น” น้ำเสียงที่เรียบๆแต่แฝงด้วยการเหน็บแนมของดาวหมายเลข6ก็เอ่ยขึ้นต่อจากคำพูดของดาวดวงที่5อย่างไม่ต้องคิด

“เป็นเทพแล้วยังไม่วายกัดกันได้เลยสินะ เข้าใจความแตกต่างระหว่างระดับรึเปล่าเนี่ย” เสียงหวานๆของเทพเด็กตัวกระจิ๋ว ดาวหมายเลข7นั้นทำเอาเหล่าเทพเงียบงันไปชั่วอึดใจ

“เรากำลังพูดถึงมนุษย์กันอยู่ใช่ไหมล่ะ สิ่งนั้นมีปัญหาอะไรงั้นรึ”ดาวหมายเลข8กอดอกแน่นในที่ประชุม พร้อมกับเปิดประเด็นสิ่งที่ทุกคนกำลังจะพูดถึง

“จุดเริ่มต้นของปัญหาทุกอย่าง สิ่งทั้งหลายเริ่มต้นจากจุดนั้น การเห็นอนาคตของพวกเราคือสิ่งจำเป็นสำหรับหน้าที่นี่นะ”ดาวหมายเลข9เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง

เหล่านี้คือเทพแห่งดวงดาวผู้ที่จะคอยปฏิบัติภารกิจช่วยเหลือผู้ที่ยังมีบุญในยามที่ขาดที่พึ่งใดๆ  เป็นดั่งแสงสว่างแห่งความหวังสุดท้ายของมนุษย์ที่กำลังหมดแรงให้กลับมายืนขึ้นใหม่ได้อย่างสมภาคภูมิ  เรื่องราวของเหล่าเทพจะเริ่มต้นต่อจากนี้เมื่อมนุษย์ถือกำเนิดขึ้น เมื่อใดลมหายใจสุดท้ายของมนุษย์ผู้มีบุญและสมควรอยู่ต่อใกล้จะหมดลง เมื่อนั้นเหล่าเทพแห่งดวงดาวประจำเวลานั้นจะปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับความช่วยเหลือที่เรามิอาจเห็นหรือจดจำพวกเขาได้เลย